نوتروپنی ایمیون در حدود 1% بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید، رخ می‌دهد. این رخداد اغلب اوقات (نه همیشه) در ارتباط با هیپراسپلنیسم بوده و ترکیب این دو سندرم فلتی نامیده می‌شود. بیماران معمولاً آنتی‌ژن لکوسیت انسانی DR4 (HLA-DR4) بیان کرده و درگیر آرتریت روماتوئید طولانی مدت سرم-مثبت توأم با بیماری فرسایش مفاصل، ندول‌های زیرجلدی و/یا زخم‌های پا هستند. روند بیماری اغلب همراه با عفونت‌های مکرر بوده و در برخی مطالعات، مورتالیته‌ی 5 ساله‌ی بیماری، بیش از 30% گزارش شده است. پاتوفیزیولوژی پیچیده‌ی این اختلال در جای دیگری با جزئیات بیشتر بحث شده است.
لوسمی لنفوسیت بزرگ گرانولار از نوع سلول T
لنفوسیت‌های بزرگ گرانولار (LGL)، لنفوسیت‌های متوسط تا بزرگی هستند که با گرانو‌ل‌های آزوروفیل مشخص‌شان زیر میکروسکوپ نوری شناسایی می‌شوند. این سلول‌ها در حالت طبیعی کمتر از 15% لکوسیت‌های در گردش را تشکیل داده و از دو زیرمجموعه‌ی اصلی تشکیل یافته‌اند. یکی LGLهای کشنده‌ی طبیعی)، لنفوسیت‌های متوسط تا بزرگی هستند که با گرانو‌ل‌های آزوروفیل مشخص‌شان زیر میکروسکوپ نوری شناسایی می‌شوند. این سلول‌ها در حالت طبیعی کمتر از 15% لکوسیت‌های در گردش را تشکیل داده و از دو زیرمجموعه‌ی اصلی تشکیل یافته‌اند. یکی LGLهای کشنده‌ی طبیعی (NK) که CD2، CD16 و CD56 بیان کرده و با نوتروپنی ارتباط ندارند. دیگری LGLهای سلول T که CD2، CD3، CD8 و CD57 با یا بدون CD16 بیان می‌کنند. این سلول‌ها فنوتیپی معمول از سلول‌های T افکتور CD8 بالغ و تحریک شده با آنتی‌ژن هستند.
در مقاله منبع بیشتر بخوانید: درمان اسهال ناشی از مصرف آنتی بیوتیک در کودکان
تکثیر مونوکلونال موقت و پلی‌کلونال این سلول‌ها گاهی در پاسخ به عفونت ویروسی یا سایر محرک‌های ایمنی صورت گرفته و با پیامد بدی همراه نیست. اگرچه در برخی بیماران منجر به نوعی بیماری لنفوپرولیفراتیو غیرمهاجم می‌شود که با تجمع کلون‌های خودمختار T-LGL در خون و سایر اندام‌های لنفوئیدی خصوصاً مغز استخوان، کبد و/یا طحال مشخص می‌گردد. در بیماران مبتلا به این بیماری، بروز نوتروپنی ایمیون به صورت قابل توجهی بالاست. شمار نوتروفیل در بیش از 80% این بیماران حتی در شرایط عدم درگیری آشکار مغز استخوان، در زمان تشخیص کمتر از 2000 در mm3 بوده و 40-30 % در مرحله‌ای از بیماری دچار نوتروپنی شدید با شمار نوتروفیل کمتر از 500 در mm3 می‌شوند. پاتوفیزیولوژی بیماری از بسیاری جهات مشابه سندرم فلتی است.
همپوشانی بالینی سندرم فلتی و لوسمی T-LGL
این سندرم‌ها در موارد شدید که در انتهای طیف قرار دارند، به آسانی قابل تفکیک می‌باشند. بیماران مبتلا به سندرم فلتی کلاسیک، درگیر آرتریت روماتوئید شدید بوده و معمولاً به درمان ضدالتهابی نیاز دارند. اتفاقاً دچار نوتروپنی دیررس نیز می‌شوند. این حالت با الگوی بیماران مبتلا به لوسمی T-LGL تنها، با تظاهر نوتروپنی و در نبود بیماری اتوایمیون بالینی، کاملاً متفاوت است. با این وجود، در دو حالت همپوشانی گمراه‌کننده ممکن است اتفاق بیفتد:
بیش از نصف بیماران مبتلا به سندرم فلتی بالینی ممکن است حین مطالعه با فلوسایتومتری حساس یا تکنیک‌های مولکولار، کلون‌های T-LGL در خون خود داشته باشند. در گذشته تلاش‌هایی صورت گرفته بود تا این الگو تحت عنوان سندرم فلتی کاذب طبقه‌بندی شود؛ اما یافته‌های بالینی و سیر بیماری اغلب غیر قابل تمییز با سندرم فلتی کلاسیک می‌باشند.
تقریباً نصف بیماران مبتلا به لوسمی T-LGL آشکار از نظر بالینی، فاکتور روماتوئید و کمپلکس‌های ایمنی در گردش در خون‌شان دارند. حدود یک سوم نیز، خصوصاٌ بیماران بیان‌کننده‌ی HLA-DR4، درگیر آرتریت بالینی قابل توجه شده که گاهی نیازمند عوامل ضدالتهابی می‌گردد.
اگرچه علت رخداد همزمان اختلالات کلونال T-LGL و اتوایمیونیتی مشخص نیست، تمایل به همپوشانی واضح است. از آن‌جا که پاتوفیزیولوژی و درمان هر دو بیماری مشابه است، مشکلات این چنینی در طبقه‌بندی معمولاً اثر کمی بر مدیریت اولیه‌ی نوتروپنی دارند. زمانی که یک بیمار مبتلا به سندرم فلتی، درگیر لوسمی T-LGL پیشرونده شده یا یک بیمار مبتلا به اختلال T-LGL، تظاهرات روماتولوژیک شدید نشان می‌دهد، پزشک باید آماده‌ی تغییر درمان، در صورت نیاز، شود تا درمان با تصویر بالینی بیماری مطابقت داشته باشد.
اگرچه برخی پزشکان تلاش‌هایی در راستای تعیین معیارهای تمییز سندرم فلتی از T-LGL توأم با سندرم فلتی کاذب نموده‌اند، اکنون شواهد قابل توجهی وجود دارد که اختلالات کلونال T-LGL در بیماران روماتولوژی شایع بوده و بیماران مبتلا به اختلالات کلونال به ندرت درگیر اختلال نئوپلاستیک پیشرونده می‌شوند. متقابلاٌ با این که بیماران مبتلا به لوسمی T-LGL دچار بدخیمی هستند، بدخیمی معمولاً غیرمهاجم بوده و در این موارد، اغلب عارضه‌ی روماتولوژیک و/یا نوتروپنی در سیر بالینی غلبه دارند؛ نه بیماری نئوپلاستیک پیشرونده
منبع مقاله: https://virtualdr.ir/26159-antibiotic-associated-diarrhea/
- ۹۹/۰۳/۱۲